تحولات منطقه

۴ مهر ۱۳۹۸ - ۰۹:۱۵
کد خبر: ۶۷۱۹۰۲

انوشیروان محسنی بندپی، رئیس وقت سازمان بهزیستی که از اواخر آذر سال گذشته سکان استانداری تهران را به دست گرفته است، تنها چند روز پس از تصویب «قانون حمایت از معلولان» در مجلس از فراهم بودن بسترها برای عملیاتی شدن آن خبر داده بود.

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

قدس آنلاین: انوشیروان محسنی بندپی، رئیس وقت سازمان بهزیستی که از اواخر آذر سال گذشته سکان استانداری تهران را به دست گرفته است، تنها چند روز پس از تصویب «قانون حمایت از معلولان» در مجلس از فراهم بودن بسترها برای عملیاتی شدن آن خبر داده بود. وعده‌ای که حتی پس از گذشت پنج ماه از ابلاغ آن توسط رئیس‌جمهور هنوز اجرایی نشده است.

تمام عذر و بهانه مسئولان برای اجرایی نشدن این قانون باز هم مثل گذشته کمبود اعتبارات پیش‌بینی شده است. چنانکه بر اساس اظهارات مسئولان بهزیستی، با وجود تصویب اعتبار یک هزار و ۱۰۰ میلیارد تومانی برای اجرای این قانون در قانون بودجه ۹۸، هنوز هیچ رقمی از آن محقق نشده است.

این در حالی است که به نظر می‌رسد در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن و در صورت تحقق تمامی این بودجه، باز هم با توجه به افزایش هزینه‌های روزمره معلولان، این مقدار بسیار کمتر از برآورد اولیه برای اجرای این قانون است. ضمن آنکه تأمین بودجه برای افزایش یارانه مراکز توانبخشی روزانه، شبانه و... نیز از دیگر مواردی است که تاکنون محقق نشده و سازمان بهزیستی ناگزیر است این رقم را نیز از محل بودجه‌های جاری تأمین کند.

متأسفانه همزمانی ابلاغ این قانون با تشدید تحریم‌ها علیه کشورمان بر چالش‌های پیش روی آن نیز افزوده است. در چنین شرایطی با نگاهی واقع‌بینانه باید گفت اجرای کامل مفاد آن یا وجود نخواهد داشت و یا با تأخیر همراه خواهد بود.

موضوع دیگری که به نظر می‌رسد در مراحل مختلف تدوین و ابلاغ این قانون مغفول واقع شده، نامعلوم بودن جزئیات سهمی است که باید تمامی ارکان اجرایی کشور در خصوص معلولان بر عهده گیرند. برای مثال باید پرسید چرا در شرایطی که قانون برنامه توسعه الزامی را با عنوان سهم ۳درصدی استخدام معلولان در ادارات مشخص کرده است اما بسیاری از مدیران هنوز خود را مکلف به اجرای آن نمی‌دانند.

و یا اینکه چرا وقتی سخن از طرح تحول سلامت به میان می‌آید هیچ گاه از مسئولان تدوین آن نپرسیده‌ایم جای افراد معلول از بیماران روانی، نخاعی تا اوتیسم در این طرح کجاست؟ چرا تاکنون از مسئولان وزارت بهداشت نپرسیده‌ایم برای ارگونومی منزل و توانبخشی کودکان معلول چه برنامه‌ای دارد؟

یا اینکه چرا آموزش و پرورش استثنایی باید متولی کاشت حلزون باشد مگر این‌ها وظیفه آموزش و پرورش است؟

یا چرا باید هلال‌احمر پای مصنوعی و مانند آن را برای معلولان ارائه دهد؟ و از سوی دیگر چرا بهزیستی برای بیماران روانی مزمن دارو تجویز می‌کند، مگر بهزیستی متولی درمان است؟

ابتدای همین هفته، اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور و رئیس کمیته هماهنگی و نظارت بر اجرای قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، با بیان اینکه دستگاه‌ها باید مسئولیت خود را در قبال افراد معلول به خوبی انجام دهند، بر تصویب آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون تا ۱۲ آذرماه یعنی روز جهانی افراد دارای معلولیت تأکید کرد و در عین حال خواستار استفاده از ظرفیت خیران در این خصوص شد.

حالا باید صبورانه منتظر ماند و دید آیا در این فرصت ۷۲ روزه، جامعه ۳میلیونی معلولان کشور به همه و یا بخش قابل توجهی از آنچه در قانون حمایت از آن‌ها خود را به آن دلخوش کرده بودند خواهند رسید یا ...

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.